Chicago

nine'ın ardından gaza gelip chicago' yu bir kez daha izledim. bir kez daha eğlendim. bugüne kadar oscar almış filmler içinde en hak edenlerinden biri olduğunu düşündüm tekrar. bir de bu filmin sürekli karşılaştırıldığı moulin rouge'dan bir kaç gömlek üstün olduğunu düşünmüşümdür hep. müzikal kısımlar ile gerçek hayattaki geçişler muntazam. en favori sahnem de, avukat billy flynn komutasında yönetilen roxie' nin inanılmaz derecede akıllı bir şekilde anlatıldığı "we both reached for the gun". cümlenin dile dolanmaması elde değil.

bir diğer kısım da 6 bayan mahkumun, neden hapse girdiklerini anlattığı kısım. "pop. 6. squish. uh-uh. cicero. lipschitz." evet kızlar emin olun bahaneleriniz çok geçerli. ben de olsam hepsini öldürürdüm.
gerçekten de defalarca, yıllarca izlenesi.