8/21/2009

boş zihnin sonsuz gün ışığı



bu filmi tekrar tekrar izleyebilirim. bu filmi tekrar tekrar izleyebilcek çok insan da sayabilirim. clementine' a bayılıyorum, gamsızca tavuk parçasını almasına, küçük joe' yu kavgadan çekip çıkarmasına, joe' nun annesinin onu kucaklamasına duyduğu isteğin ne kadar tutkulu olduğunu anlatmasına, bulaşık
lavabosundaki huzurlu banyoya, eşyaların mekanların yüzlerin istasyondaki insanların pıt pıt kayboluşlarına, joe' nun clementine' ı öpen adamın yüzünü bir türlü çeviremeyişine, donmuş nehrin üstünde uzanırlarken bir anda kendilerini şehrin göbeğinde buluşlarına, sildirirken aşkın farkına varıp bundan clementine' ın var bile olmadığı hatta bazen utanç verici hatıralara saklanıp kurtulabilecekleri mantığına, birbirlerini mountak' a döndürmelerine, sonunda nereye neye varacaklarını bile bile yine de yeniden başlamalarına bayılıyorum.
-kate winslet' ın kamera arkası görüntülerde de söylediği gibi michel gondry' nin 'irreplaceable' yönetim zekasına tekrar tekrar hayran kalıyorum. teşekkürler d&r,teşekkürler 4al 2 öde kampanyası.sevgi doldum taştım.

1 confession:

Adsız | 8 Eylül 2009 00:30

Kafamda soru işaretleri var?!
-Clementine'n saç rekleri, yani sırası?..
-Arabası olan joe o gün arabasını kullanmadı. ani bir kararla Montauk'a gittiği gün. metroya binesi mi gelmiş acaba? (=
not: Harika bir film.