avatar

sonunda avatar izleyen milyonlar arasına ben de katıldım. şu güne kalmış olmama rağmen salonun hala tam dolu olması bir başarı hikayesidir heralde. bugüne kadar bir çok sebepten dolayı izleme şansına sahip olamadığım film hakkında, tahmin edeceğiniz gibi, bir sürü ön yargıya ve fikre sahip olmuş olarak gittim. şimdi onların hepsini bir kenara koyuyorum ama en çok bu hafta sonundan sonra gittiğim için mutluyum, sebebine geleceğim. filmle ilgili duyduğum genel kanı hep şu yöndeydi; senaryo olarak araklama ama görsel olarak gerçekten çok başarılı. gerçekten de doğru bir yorum. benim izlerken ilk başta aklıma 'minority report' geldi. bunun dışında zaten yasaklı birine aşık olma ve bu sebeple birilerine karşı savaşma fikri resmen bayat. diğer bir yönden amerika' nın hiçbir şekilde duygu barındırmayan bir ülke olduğu gerçeği ve daha zayıf olanın iman gücüyle zaferi elde etmesi gibi temalar defalarca kez işlendi. james cameron, zaten harika bir görsel dünya yaratıyorum, senaryo da olmayıversin artık demiş gibi. filmde yaratılmış görsel dünya gerçekten çok etkileyici. özellikle na'vi halkının kutsal ağaçları başında yaptıkları ayin sahnelerini nefessiz izledim. renkler, ışıklarla süslü doğa, doğal yaratıkların soyutlanması ile oluşturulmuş hayvanımsılar ( özellikle atlar) - resmen dekonstrüktivizm-, na' vi halkının iletişim dilleri, saçları aracılığıyla ikranlar ve doğa ile iletişim ( bağ) kurmaları gibi ayrıntılarla süslenmiş görsel yan gerçekten çok başarılı. bu filmi ilk izleyenlerden olsaydım yorumum bu yönde olurdu direkt olarak. ama maalesef cumartesi, önce sabah bir magazin programında sonrasında da disko kralı' nda izlediğim okan bayülgen yorumundan sonra bu yöndeki başarı da gölgelendi. efendim, benim roger dean hakkında bir bilgim yoktu. ama okan bayülgen, bu ressam amcadan gösterdiği eserlerle filmin görsel yanının da roger dean eserlerinden aşırma olduğunu benim gözümde kanıtladı. siz ne düşünürsünüz bilmem. ben de izlemeyenler için paylaşmak istiyorum. okan bayülgen, resmen önemli adamsın.