çok küçük hesap

mutfaktan bir şey alıp geleceğim odama diyelim. ama çok şeyi aynı anda götürmem lazım. her seferinde hepsiyle inatlaşıp aynı anda her şeyi götürmeye çalışıyorum ve bu esnada ışığı falan da kapatmak gerektiği ve boş elim kalmadığı için türlü çeşit akrobatik hareketler yapmak zorunda kalıyorum. bir de elimde bardak olduğunu ve ışığı kapama butonun buzdolabının arkasında olduğunu ve elde bardakla o elin oraya giremediğini falan hayal edin. sonrasında bu zorlu görev tamamlanmış bir şekilde odama geldiğimde; minicik ama elzem bir şeyi unuttuğumu fark ettiğim an, işte o an oğuz haksever'le O AN programına bile konu olabilir. ikinci tur yapılıp da elde o minicik şeyle geri dönerken, biraz evvelki çekilen ızdırabın nafileliğinin akla geldiği o an..çok şiirsel..çok hüzünlü.. daha fazla konuşamiciğim..