yemek yemeyi kim sevmez? bir de benim gibi yemek yapma hastasıysanız bu film insanı zevk ırmaklarında dolandırıyor.
ratatouille' den bu yana bana bu mutluluğu yaşatan ikinci film oldu.
tavadaki şeyi istediğiniz gibi çeviremezseniz ve dökerseniz boşverin. nasıl olsa kimse görmüyor.
benim içime tereyağı koysanız ben de lezzettli olurum.
meryl streep' i bir çok yerde izledim, ama bu filmde daha bir hastası oldum. daha öncesinde filmden şöyle bir sahneyi
şurada görmüştüm ve çoktan hastası olmuştum bile. filmi izlemeden önce
julia child'a dair hiçbir şey izlemedim. özellikle. sonrasında izleyince de
meryl streep'in
julia child' dan daha çok
julia olduğunu düşündüm. o nasıl bir oyunculuktur be kadın. insana kendini sümüklü böcekmiş gibi hissettiriyorsun. filmle ilgili sıkıntılarım var aslında bazı yerlerde yavan
hollywood'a bağlıyor ama hepsini hoş görüyorum yalnız; aklıma takılan tek bir şey var, o sevgi dolu muhteşem kadın
julia child nasıl olur da
julie' den nefret edebilir? filmin sonu o açıdan içimi burdu.
bu da orijinal julia child.
2 confession:
yaw julia'nın o tiz sesine önce gıcık olup sora nası hayran kaldım ben :)
ama kadının kendi sesi böyleymiş cidden, bir kaç video izledim sonradan :]
Yorum Gönder